کاش چون پاییز بودم... کاش چون پاییز بودم
کاش چون پاییز خاموش و ملال انگیز بودم
برگهای آرزوهایم یکایک زرد میشد
آفتاب دیدگانم سرد میشد
آسمان سینه ام پر درد می شد
ناگهان طوفان اندوهی به جانم چنگ میزد
اشکهایم همچو باران
دامنم را رنگ می زد
وه... چه زیبا بود اگر پاییز بودم
وحشی و پر شور و رنگ آمیز بودم
شاعری در چشم من می خواند... شعری آسمانی
در کنار قلب عاشق شعله میزد
در شرار آتش دردی نهانی
نغمه من...
همچو آوای نسیم پر شکسته
عطر غم می ریخت بر دلهای خسته
پیش رویم
چهره تلخ زمستانی جوانی
پشت سر
آشوب تابستان عشقی ناگهانی
سینه ام
منزلگه اندوه و درد و بدگمانی
کاش چون پاییز بودم... کاش چون پایز بودم
فروغ
سلام
خوبین؟
من زیاد نمیام بالا و کم سر به وبلاگهای دیگرون می زنم امروز اتفاقی اومدم تو وبلاگ شما وبلاگ خوبی دارین اومید وارم موفق باشین دوست عزیز.
به قبرستان گذر کردم صباحی
شنیدم ناله و درد وآهی
پدیدم که کله ای با خاک میگفت
که این دنیا نمی ارزد به کاهی
به وبلاگم سری بزنی می فهمی این دنیا جدا نمی ارزد به کاهی.
یا علی
سلام
سال نو مبارک
یه متن قشنگ نوشتم به اسم «همبازی بهشتی ام» ارزش یکبار خوندش رو داره
و اینکه واقعا کار ما نیست شناسایی راز گل سرخ
سلام...ببخشید منظورتون از نازنین چیه؟؟؟؟ مگه شما اوونو میشناسی ؟
خیلی کنجکاو شدم....از دوستای اونی...؟؟
من دوستش نیستم... اما هر دوتونو تا حدودی میشناسم... دوست دارم بدونم که چی شده؟ همه چی تموم شده؟؟؟؟؟؟؟ یا اینکه دلیل دیگه ای داشته که دیگه ازش خبری نیست؟؟؟؟؟
سلام....تو رو خدا معما طرح نکن ...میگی از دوستاش نیستی ..پس من و نازنین رو از کجا می شناسی ..واضح بگو...نه چیزی تموم نشده...ما با هم درارتباط هستیم...لطف کن خودت رو معرفی کن ..مرسی